"Przebaczenie jest jak gumka. Wymazuje z umysłu to, co zatruwa nam życie. A zwykle zatruwają nas wygórowane oczekiwania wobec innych." Co mnie teraz zatruwa? Mój brat i jego działania wobec mojej firmy. Powiedziałam mu, że go przepraszam, ale nie uznaję mojej winy. On do tego nie wraca, a we mnie jest poczucie krzywdy. W lutym będzie 2 lata jak nasze drogi się rozeszły, finanse się ciągną, ale wiem, że nowych zoobowiązań nie będzie. I choć wiem, że zawiodłam mojego brata, to nie żałuję żadnej wiadomości wysłanej do niego. Bo żeby ruszyć chory system potrzebny był wstrząs. Faktem jest, że zatraciłam się w tych opisach, ale jest tak, jak do siebie wtedy napisaliśmy. A ja dzięki tym długom znów mam cel w życiu. Ale nie umiem jeszcze zapomnieć. Tu potrzeba czasu. Po godzinie m straci się kontakt między Piotrkiem a nami dwiema. Nie chcę kiedyś żyć z nimi w Trzebini. Firmy nie będzie, długów też, będę mogła iść do dps-u.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz