Szczerze

Blogu, robię swoje, bo trzeba Blogu zawsze po otwarciu oczu pomyśleć, co się musi i tylko to zrobić. Ale Blogu trzeba też chcieć otworzyć te oczy. Często nie chcę, gdy słyszę mamę czy Olę. Ale jednocześnie nie mam nikogo innego i strach przed osamotnieniem powoduje, że wstaję. Ale ty Blogu wiesz, że czekam na godzinę m. A mężczyźni? Idę przez to życie bez mężczyzny u boku. I wątpię by to się zmieniło.